Ιδέες για τη θεατρική Αγωγή

Βιογραφίες- συνεντεύξεις
Τα παιδιά χωρίζονται σε ζευγάρια. Το ένα παιδί γίνεται δημοσιογράφος και παίρνει συνέντευξη από το άλλο. Μετά αλλάζουν ρόλους. Κάθε παιδί με μιμητική παρουσιάζει στην ομάδα τον άλλο και ό,τι του έμαθε στη συνέντευξη.
Κάθε παιδί παίρνει μια φανταστική συνέντευξη από ένα πρόσωπο, που θαυμάζει, που το έχει δεθ στην τηλεόραση ή που ανήκει στο δικό του περιβάλλον.
Μετά προσπάθεια να παρουσιάσει στην ομάδα, τη συνέντευξη που πήρε.

Βιογραφίες
Α)Κάθε παιδί στην ομάδα δίνει κινητικά ή με λόγια την αυτοβιογραφία του. Εδώ μπορούν τα παιδιά ένα- ένα ή όλα μαζί να παίξουν τη γέννησή τους.

Ορχήστρα
Δημιουργούμε αυτοσχέδια ορχήστρα από μπουκάλια, σωλήνες, κουτιά, ντενεκεδάκια, κομμάτια ξύλου κ.α.

Φωνητικά παιχνίδια
Τραγουδάμε, όπως καθένας θέλει, τα ονόματά μας.
Τραγουδάμε παροιμίες, ποιήματα ή τραγούδια αυτοσχέδια.
Τραγουδάμε αυτό, που βλέπουμε έξω από το παράθυρο.
Ερωτοαποκρίσεις. Η δασκάλα ρωτάει τραγουδιστά, το παιδί απαντάει τραγουδιστά ( η δασκάλα κάνει ενδιαφέρουσες ερωτήσεις πάνω σε θέματα, που ενδιαφέρουν το παιδί ή γύρω από τη ζωή του).
Μετά ο τραγουδιστός διάλογος επεκτείνεται ανάμεσα στα παιδιά.
Τα τραγούδια μας τα τραγουδάμε γρήγορα-αργά, δυνατά- σιγανά, βαριά-ελαφριά, βαρύτονα-ψηλότονα, ανεβοκατεβαίνοντας, αργοπορώντας σε ορισμένες φράσεις, κοφτά, με φωνή διαπεραστική.

Μουσικόδραμα- αυτοσχέδια όπερα
Τα παιδιά ακούνε μια συγκεκριμένη μουσική π.χ. εισαγωγή από μια όπερα, μετά συζητώντας δημιουργούν ένα μύθο, που τους ενέπνευσε η μουσική και μετά παίζουν το μουσικόδραμα τους, ακολουθώντας τη μουσική. Αν θέλουν μπορούν τα παιδιά να τραγουδάνε ή μπορούν να ακολουθούν τη μουσική με παντομίμα.
Τα παιδιά συζητάνε και δημιουργούν ένα μύθο, ή κινούνται σ΄ένα ήδη γνωστό μύθο. Χωρίζουν ρόλους και τους παίζουν τραγουδιστά. Εδώ μπορεί να υπάρχει συμπληρωματικά η ορχήστρα, μια άλλη ομάδα παιδιών.
Τα παιδιά συζητάνε και δημιουργών ένα θέμα ή ένα μύθο. Χωρίζουν τους ρόλους και μετά τραγουδάει καθένας σε γλώσσα ακαταλαβίστική και παίζει κανονικά την αυτοσχέδια όπερα. Π.χ. αντί να πει ένας: «Μα που ήσουν σήμερα;» λέει: Τα τε λε τι τιχέλα ; ή ό,τι άλλο που έρχεται αυθόρμητα να πει.

Αξιολόγηση
Υστέρα από τις ασκήσεις κάνουμε ερωτήσεις όπως
Πώς ένιωσες, όταν έκανες αυτό;
Πώς μπορεί να νιώθει κάτι, που μένει ακίνητο;
Δίνουμε ευκαιρία για άλλες λύσεις.
Αυτό το κάναμε έτσι. Πώς αλλιώς θα μπορούσαμε να το είχαμε κάνει;
Μια σκηνή φαγητό, αν ζούσαμε σ΄ άλλες χώρες, στην Ινδία, στην Κίνα, σ΄ένα επίσημο γεύμα, στην εξοχή, σ΄ ένα πλοίο που κουνάει, αν είμαστε γίγαντες, αν είχαμε χάσει την όραση μας, αν δεν είχαμε δόντια, αν είχαμε κάνει εγχείρηση στο στομάχι, αν είμαστε σ΄ ένα πύραυλο μέσα, αν είμαστε πεινασμένοι, χορτάτοι, αν κάναμε διαίτα

Δίνουμε ευκαιρίες να ξαναπαίξουμε την ίδια ιστορία αλλά με διαφορετικούς τρόπους.
1) Αλλάζουμε ρόλους
2) Δίνουμε διαφορετικό τέλος.
3) Παίζουμε την ιστορία μας ανάποδα
4) Παίρνουμε τους ήρωες και φτιάχνουμε μια καινούργια ιστορία.
5) Αναμιγνύουμε διάφορα παραμύθια.
6) Ταξιδεύουμε στο χρόνο, δηλαδή παίζουμε την ιστορία μας, σ΄ άλλες εποχές.
7) Παίζουμε την ιστορία μας σ΄ άλλες χώρες.

Ποιος, πού, πότε, γιατί
Πριν να ξεκινήσουν ένα αυτοσχεδιασμό ή μίμηση τα παιδιά συζητούν γύρω απ΄αυτό. Εμβαθύνουν στο χαρακτήρα, στις συνθήκες, στο χώρο. Ποιος είναι αυτός, που υποδύονται, που βρίσκεται τοπικά ή περιβαλλοντικά, πότε συμβαίνει αυτό χρονικά, και γιατί παίζει αυτόν το ρόλο το παιδί.

Ετικέτες Αυτοσχεδιασμοί