Ιδέες για τη θεατρική Αγωγή

Μια φορά ήταν ένας κύριος που ενώ κοιμήθηκε κανονικά το βράδυ, βλέποντας μάλιστα και ωραία όνειρα, το πρωί ξύπνησε στραβά και ανάποδα, με το αριστερό, που λέμε.Και ξέρετε γιατί; Γιατί είχε άδεια από τη δουλειά του και ήθελα να περάσει μια ήσυχη μέρα διαβάζοντας στο σπίτι του, όμως... δεν τα κατάφερε.
Για να μην είναι όμως βαρετή η ιστορία μου, βοηθήστε με να κάνοντας όλους τους ήχους, ώστε να την κάνουμε πιο ενδιαφέρουσα και ζωντανή.
θα αρχίσω από την αρχή.
Ο κύριος της ιστορίας μας κοιμάται του καλού καιρού και μάλιστα ροχαλίζει λιγάκι.Κατά τις έξι χτυπάει το ξυπνητήρι. Το κλείνει μουρμουρίζοντας θυμωμένα. Το έχει ξεχάσει. Είχε άδεια από τη δουλειά και μπορούσε να κοιμηθεί όσο ήθελε. Έκλεισε πάλι τα μάτια, δεν πέρασε όμως πολλή ώρα κι ένας θόρυβος από κομπρεσέρ τον ξύπνησε. Ήταν οι εργάτες που δούλευαν στο δρόμο έξω. Επειδή έκανε πολλή ζέστη, το βράδυ είχε αφήσει ανοικτό το παράθυρο. Σηκώθηκε θυμωμένος, βήχοντας και έκλεισε με δύναμη το παράθυρο. Ξάπλωσε, όμως και πάλι δεν πρόλαβε να τον πάρει ο ύπνος για τα καλά και άρχισε να χτυπάει το τηλέφωνο. Μια,δυο,τρεις φορές. Το σήκωσε και είπε "εμπρός". Ήταν λάθος, ζητούσαν τη Μαρία. Ο κύριος της ιστορίας μας έκλεισε κάπως απότομα το τηλέφωνο και αποφάσισε ότι δε θα μπορούσε να ξεκουραστεί στο σπίτι του. Έτσι σκέφτηκε να βγει έξω, να κάνει μια βόλτα, μήπως ηρεμήσει. Ντύθηκε λοιπόν γρήγορα, έπλυνε τα δόντια του και άνοιξε την εξώπορτά του. Η πόρτα έκανε το συνηθισμένο θόρυβο, δηλαδή έτριξε πολύ δυνατά. Πρέπει να τη λαδώσω, σκέφτηκε κι έφυγε με γρήγορο βήμα. Αποφάσισε να πάρει το λεωφορείο για να πάει στο πάρκο. Πράγματι ήρθε το λεωφορείο, σταμάτησε απότομα μπροστά του, και ο γνωστός μας κύριος ανέβηκε. Όμως τι κίνηση ήταν αυτή, το λεωφορείο πήγαινε σημειωτόν. Παντού αυτοκίνητα, μηχανάκια,κορναρίσματα, πέρασε και ένα νοσοκομειακό.
Ο κύριος που ξύπνησε με το αριστερό είναι αληθινά θυμωμένος. Θα κατέβω και θα πάω με τα πόδια, σκέφτηκε, πιο γρήγορα θα φτάσω. Κατεβαίνει, πράγματι από το λεωφορείο, όμως πριν προλάβει να το συνειδητοποιήσει, βρίσκεται μέσα σε μια λαϊκή. Φωνές, φασαρία. Τελικά, με τα πολλά φτάνει στο πάρκο. Επιτέλους, σκέφτηκε, εδώ θα ησυχάσω και θα διαβάσω την εφημερίδα μου. Κάθισε σ΄ένα παγκάκι. Όμως δυο σκυλιά που έπαιζαν γαβγίζοντας χαρούμενα χάλασαν την ησυχία του. Πήγε σε ένα άλλο παγκάκι, πιο απομονωμένο. Τώρα άκουγε μόνο τα πουλάκια που κελαηδούσαν πάνω σ΄ένα δέντρο. Ξαφνικά, όμως,από το πουθενά εμφανίζονται ένα σωρό περιστέρια. Κάποιος τους είχε ρίξει σπόρους και ψωμάκι και μαζεύτηκαν γύρω από το παγκάκι του κυρίου. Εκείνος σηκώθηκε εκνευρισμένος. Αυτό δε θα το αντέξω, σκέφτηκε, αυτά τα περιστέρια έχουν απαίσια φωνή. Και άρχισε να τα κυνηγάει με την εφημερίδα του. Ένα περιστέρι όμως φεύγοντας άφησε μια τεράστια κουτσουλιά στο μέτωπό του κυρίου, ο οποίος έκατσε αποκαμωμένος πια στο παγκάκι.

Ετικέτες Ήχοι και ιστορίες